پتانسیل سنجی صرفه جویی مصرف آب و انرژی استحصال آن در بخش زراعت (مطالعه موردی: استان یزد)

طی بیست سال گذشته درصد نیروی کار کشاورزی در کل نیروی کار جهان روند کاهنده داشته است و این درصد در ایران بیش از سایر کشورها بوده است. بی توجهی به توسعه تکنولوژی های نوین آبیاری و روش های جدید کاشت، داشت و برداشت و همچنین عدم اهتمام کافی در اجرای طرح های بیابان زدایی از جمله دلایل مهم کاهش سطح زمین های قابل کشت در ایران عنوان می شود. در این مقاله ابتدا به راه های بهینه سازی و نحوه پتانسیل سنجی صرفه جویی مصرف انرژی در بخش انرژی در بخش کشاورزی پرداخته شده است و به طور کلی وضعیت کشاورزی در استان یزد مورد بررسی قرار گرفته است و سپس سعی شده با بررسی وضعیت منابع آبی و بارندگی، چگونگی مصرف آب و نوع سیستم های آبیاری، نوع محصولات و میزان عملکرد آن و میزان مصرف انرژی الکتریکی و فسیلی به عنوان عوامل موثر در بخش کشاورزی و مقایسه با استاندارهای کشور، میزان پتانسیل صرفه جویی مصرف انرژی در بخش کشاورزی استان یزد فراهم گردد. برای این منظور الزامات بهینه سازی مصرف انرژی در بخش کشاورزی استان یزد با ارائه راهکارهای عملی مانند تبدیل الکتروپمپ های دیزلی و برقی، انتخاب صحیح و مناسب الکتروپمپ ها به همراه افزایش بازده سیستم های پمپاژ، تغییر سیستم آبیاری از غرقابی به آبیاری تحت فشار، انتخاب محصول کشاورزی مطابق با اقلیم استان مورد مطالعه، کاهش دیماند و طرح خازن گذاری مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا برآورد پتانسیل صرفه جویی انرژی ناشی از اجرای راهکارهای بهینه سازی در بخش کشاورزی استان یزد در حدود 1/1023931 مگاوات ساعت در بخش انرژی الکتریکی و حدود 63/682 میلیون متر مکعب در بخش آب مصرفی امکان صرفه جویی وجود دارد.